13 Nisan 2013 Cumartesi

Nisan Güncellemesi 2013

Merhabalar.. Uzun zaman oldu buraya yazmayalı. Daha doğrusu yazamayalı. Çünkü, işe gelmeler-gitmeler, kalan zamanlarda ders çalışmaya çalışmalar ve fırsat bulunduğunda gündemi ve modayı takip etmeye çalışmalar derken buraya yazacak zaman kalmadı diyebilirim. Bu blog benim için önemli olsada hayatımın şu döneminde bazı sorumluluklarım önceliklerim arasında olmak zorunda.Bugün, bu paylaşımda hayatımın kısa bir özetini geçmek ve bir buçuk ay boyunca çok az paylaşım yapabilecek olmamın nedenlerini açıklayacağım.


Neler Oluyor?

  • Hayatımın geleceğim hakkında karar verme evresini atlattıktan sonra bunun için birşeyler yapmam gereken evresine geldim. Bu dönem için kısaca olgunlaşma merdiveninin iki basamak altı diyebilirim. Yapmak istediğim işle ilgili deneyimlerim olabilmesi, sektörü tanımak ve anlayabilmek için çalışıyorum.Deneyimler ediniyorum, karşılaştırıyorum ve iş hayatıyla ilgili sosyal bilgilerimi geliştiriyorum. 
  • Blogu takip edenlerin, senenin başındaki paylaşımlarını gördüğü üzere hazırlıktan kalan bir öğrenci olarak proficiency sınavını geçebilmek için çabalıyorum. Bir buçuk yıldaki deneyimlerime göre ne kadar altyapı sağlam olsa da bu işi kurs olmadan yürütemeyeceğimi anladığım için bir kursa yazıldım. Bir buçuk ay boyunca haftada iki kez gideceğim, kalan zamanlarda bol bol essay yazacağım bir sürecin içine girdim sayılır.
  • Sosyal hayatımı boşladım diyebilirim. Arkadaşlarla buluşmalara, sosyal medyaya ve dizilerime (The Carrie Diaries ve The Big Bang Theory hariç) ara verdim. en azından sınav geçinceye kadar böyle devam edecek.
  • Plan yapamıyorum. İki saat sonrası için bile kimseye söz veremiyorum. Söz versemde tutamıyorum sözlerimi. Çünkü zihnen yorgun olmanın yannısıura, sürekli bir koşuşturma halindeyim.


Neler Öğrendim?

  • En başta insanlara sabretmeyi öğrendim. Arık biri beni sinirlendirecek bir şey söylediğinde/yaptığında derin nefes alıp hiçbirşey olmamış gibi gülümseyip durumu dramatize etmiyor, kolay sinirlenmiyor ve fevri olmuyorum.
  • Seviyemin ve değerimin farkına vardım. Bundan bir ay önce kendini sevmeyen, beğenmeyen, kültürsüz ve amaçsız gören bir insandım. Fakat böyle değilmişim. Bilgi almaya açık, kendini geliştirme potansiyeli olan, bir işe konsantre olduğunda kolaylıkla üstesinden gelebilen biriymişim. Başkalarına karşı nazik olurken kendime karşı ne kadar acımasızmışım değil mi?Kendimi eleştirmeyi sadece kötü özelliklerimi bulup çıkarmak zannederdim hep. Eğer biraz iyi özelliklerimi öğrenebilip, onların üzerine gidip yapabileceklerimin en iyisini yapsaydım başarısızlıkla sonuçlanan anılarımın sayısı daha az olurdu. 
                                 
  • Öz saygı ve öz güvenin önemini öğrendim. Her ne kadar insanlara kendinizi ayna karşısına geçip hatalarınızı düşünün deseler de insanın ayna karşısında yapabilecekleri bir tek bu olmamalıymış.İyi özelliklerimizi de sıralayıp onları geliştirmeli, kendimize saygı duymalı ve güvenmeliymişiz. Kendime saygı duymadığım halde başkalarından saygı görmediğim için yakınıp dururdum. Kendime güvenmediğim halde "bana güvenmelisiniz" derdim insanlara. şimdi hatalarımı bilerek toplum içerisinde söz alırken öz güvenim daha yüksek. Herşeyden önemlisi ilk başta kendime saygı duyuyorum. Daha bakımlı, daha düzenli ve daha bilinçliyim artık.

Artık öğrendiklerimle, farkındalıklarımda hayatımın karar verme sürecini kattım. Çabalıyorum, emek veriyorum ve kendime gelecek hazırlıyorum. Refah ve mutluluk için adım atıyorum.Bir buçuk ay sonra buraya daha çok paylaşım yapacağımı bildirerek bu yazımı da bitiriyorum. Hoşçakalın =)